پرسش :
با توجه به حرام بودن شراب در دنيا و نيز حلال بودن آن در بهشت، و با توجه به اينكه در قرآنكريم براي هر دو از يك لفظ استفاده شده است، لطفاً بفرماييد تفاوت شرابي كه در شرع اسلام حرام شده با شرابي كه در قرآنكريم براي مقربان در بهشت وعده داده شده است چيست؟
شرح پرسش :
پاسخ :
شراب" در لغت فارسي ترجمة "خمر" در لغت عربي است; اما در قرآن "شراب" اعم از "خمر" است; لذا ممكن است "شراب" دنيايي با آخرتي تفاوت "ماهوي" داشته باشد اما به فرض نداشتن تفاوت ماهوي به برخي از تفاوتها اشاره ميكنيم:
1. شراب بهشتي درخشان و سفيد است و از آغاز، لذتبخش است و با نشئههاي معنوي و روحاني غيرقابل وصف همراه ميباشد:" بيضأ لذةٍ للشاربين; (صافات، 47) شرابي درخشان ،سفيد و لذتبخش براي نوشندگان است." ولي شراب دنيايي تلخ و نامطبوع است كه حتي نوشندگان آن در آغاز، آن را با كراهت مينوشند.
2. شراب بهشتي نه عقل را فاسد ميكند و نه باعث سستي تن ميشود: "لاَ فِيهَا غَوْلٌ وَلاَ هُمْ عَنْهَا يُنزَفُونَ; (صافات،47) نه در آن فساد عقل است و نه اسباب سستي تن" ; بلكه شعلههاي عقل و هوش را افزونتر و جذبههاي عشق را شديدتر و جسم و جان را براي تمتع از لذت معنوي و مادي آگاهتر و آمادهتر ميسازد. اما شرابهاي دنيايي هم عقل را زايل ميكند و انسان را تا مرحلة حيوانيت پايين ميآورد و هم بدنها را در حال مستي آن چنان سست ميسازد كه نوشنده آن به حركت و حفظ تعادل خويش قادر نيست.
3. شرابهاي بهشتي نه باعث دردسر و انواع امراض ميشود و نه مستيآور است: "لاَ يُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلاَ يُنزِفُونَ; (واقعه،19) نه سردرد ميگيرند و نه مست ميشوند."
4. بوي شرابهاي بهشتي تغيير نميكند و طعم آن دگرگون نميشود; (محمد،15) ولي شرابهاي دنيا بر اثر طول زمان، بدبو يا بدرنگ ميشوند و طعم آن به ترشي كه مقدمه فساد و خرابي است مبدل ميشود.
5. شرابهاي بهشتي كاملاً آرامبخش است; (دهر، 5،6،17،18،21) ولي شرابهاي دنيايي علاوه بر آثار منفي روحي و رواني (مانند:نگراني، اضطراب و...) آثار منفي جسماني بسياري دارد.
و... .
در پايان شايان ذكر است كه حرام و حلال خداوند متعال امري تعبدي است و خداي حكيم تمامي احكام را بر مبناي مصلحت و منافعي كه براي انسان دارد وضع ميكند; بنابراين ممكن است حرمت شراب در دنيا علل بسياري داشته باشد كه هيچ كدام از آن علل در شراب بهشتي وجود نداشته باشد; بهويژه آن كه از آيات فوق استفاده ميشود شراب دنيايي با شراب بهشتي تفاوت ماهوي دارد.( ر.ك:پيام قرآن، آيتالله مكارم شيرازي و جمعي از فضلا، ج 6، ص 243 و 251، دارالكتب الاسلامية. )
هم چنين، در مورد زنان بهشتي، قرآن كريم از آنها به نام همسران بهشتي ياد نموده است، مثلاً در آية 25 سورة بقره دربارة آنها ميفرمايد: "وَ لَهُمْ فِيهَآ أَزْوَ َجٌ مُّطَهَّرَة; براي بهشتيان، در آن جا همسراني پاك و پاكيزه است."
در آية ديگري ميفرمايد: "وَ زَوَّجْنَـَهُم بِحُورٍ عِينٍ ;(دخان،54) ما آنها را با حورالعين تزويج ميكنيم."
بنابراين، آنچه به عنوان نعمت بهشتي است، وعده به همسران است كه ازدواج با جنس مخالف در اين دنيا نيز مورد نكوهش قرار نگرفته است.( ر.ك: پيام قرآن، همان، ج 6، ص 259. )
eporsesh.com
شراب" در لغت فارسي ترجمة "خمر" در لغت عربي است; اما در قرآن "شراب" اعم از "خمر" است; لذا ممكن است "شراب" دنيايي با آخرتي تفاوت "ماهوي" داشته باشد اما به فرض نداشتن تفاوت ماهوي به برخي از تفاوتها اشاره ميكنيم:
1. شراب بهشتي درخشان و سفيد است و از آغاز، لذتبخش است و با نشئههاي معنوي و روحاني غيرقابل وصف همراه ميباشد:" بيضأ لذةٍ للشاربين; (صافات، 47) شرابي درخشان ،سفيد و لذتبخش براي نوشندگان است." ولي شراب دنيايي تلخ و نامطبوع است كه حتي نوشندگان آن در آغاز، آن را با كراهت مينوشند.
2. شراب بهشتي نه عقل را فاسد ميكند و نه باعث سستي تن ميشود: "لاَ فِيهَا غَوْلٌ وَلاَ هُمْ عَنْهَا يُنزَفُونَ; (صافات،47) نه در آن فساد عقل است و نه اسباب سستي تن" ; بلكه شعلههاي عقل و هوش را افزونتر و جذبههاي عشق را شديدتر و جسم و جان را براي تمتع از لذت معنوي و مادي آگاهتر و آمادهتر ميسازد. اما شرابهاي دنيايي هم عقل را زايل ميكند و انسان را تا مرحلة حيوانيت پايين ميآورد و هم بدنها را در حال مستي آن چنان سست ميسازد كه نوشنده آن به حركت و حفظ تعادل خويش قادر نيست.
3. شرابهاي بهشتي نه باعث دردسر و انواع امراض ميشود و نه مستيآور است: "لاَ يُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلاَ يُنزِفُونَ; (واقعه،19) نه سردرد ميگيرند و نه مست ميشوند."
4. بوي شرابهاي بهشتي تغيير نميكند و طعم آن دگرگون نميشود; (محمد،15) ولي شرابهاي دنيا بر اثر طول زمان، بدبو يا بدرنگ ميشوند و طعم آن به ترشي كه مقدمه فساد و خرابي است مبدل ميشود.
5. شرابهاي بهشتي كاملاً آرامبخش است; (دهر، 5،6،17،18،21) ولي شرابهاي دنيايي علاوه بر آثار منفي روحي و رواني (مانند:نگراني، اضطراب و...) آثار منفي جسماني بسياري دارد.
و... .
در پايان شايان ذكر است كه حرام و حلال خداوند متعال امري تعبدي است و خداي حكيم تمامي احكام را بر مبناي مصلحت و منافعي كه براي انسان دارد وضع ميكند; بنابراين ممكن است حرمت شراب در دنيا علل بسياري داشته باشد كه هيچ كدام از آن علل در شراب بهشتي وجود نداشته باشد; بهويژه آن كه از آيات فوق استفاده ميشود شراب دنيايي با شراب بهشتي تفاوت ماهوي دارد.( ر.ك:پيام قرآن، آيتالله مكارم شيرازي و جمعي از فضلا، ج 6، ص 243 و 251، دارالكتب الاسلامية. )
هم چنين، در مورد زنان بهشتي، قرآن كريم از آنها به نام همسران بهشتي ياد نموده است، مثلاً در آية 25 سورة بقره دربارة آنها ميفرمايد: "وَ لَهُمْ فِيهَآ أَزْوَ َجٌ مُّطَهَّرَة; براي بهشتيان، در آن جا همسراني پاك و پاكيزه است."
در آية ديگري ميفرمايد: "وَ زَوَّجْنَـَهُم بِحُورٍ عِينٍ ;(دخان،54) ما آنها را با حورالعين تزويج ميكنيم."
بنابراين، آنچه به عنوان نعمت بهشتي است، وعده به همسران است كه ازدواج با جنس مخالف در اين دنيا نيز مورد نكوهش قرار نگرفته است.( ر.ك: پيام قرآن، همان، ج 6، ص 259. )
eporsesh.com
تازه های پرسش و پاسخ
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}